29 dywizjon rozpoznania artyleryjskiego 1969 – 1979
Na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 024/Org z 27.03.1969 r. został sformowany w Głogowie 29 dywizjon rozpoznania artyleryjskiego, podległy pod względem organizacyjnym dowódcy OW. Zadaniem dywizjonu było zdobywanie i opracowywanie danych o nieprzyjacielu, terenie i warunkach meteorologicznych dla szefostwa artylerii okręgu i innych jednostek wojsk rakietowych oraz artylerii w zależności od podporządkowania w czasie ćwiczeń i strzelań artyleryjskich. Nowo sformowana jednostka otrzymała numer identyfikacyjny JW 3166. Bazą organizacji dywizjonu była przeniesiona kilka miesięcy wcześniej z Bolesławca 67 bateria meteorologiczna artylerii, która tym samym zakończyła swój samodzielność. Kadrę zawodową, żołnierzy służby zasadniczej i specjalistyczny sprzęt wojskowy wydzieliły jednostki artylerii okręgu i uzupełnili absolwenci szkół wojskowych. Dywizjon po kilku miesiącach organizowania, pobierania i poznawania sprzętu, szkolenia i zgrywania pododdziałów osiągnęła gotowość bojową i w dniu 13.12.1969 r. z rąk Szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii OW otrzymała sztandar. 29 dra ze względu na specyfikę zadań i wojenne przeznaczenie oraz bezpośrednią podległość pod dowództwo OW uczestniczył we wszystkich przedsięwzięciach szkoleniowych i ćwiczeniach z wojskami, w których uczestniczyło Szefostwo WRiArt SOW. Realizowane zadania były zróżnicowane w zależności od specyfiki i etapów ćwiczeń. Polegały one na realizowaniu zadań rozpoznania artyleryjskiego w ugrupowaniu ćwiczącej armii (okręgu), a także na wykonywaniu zadań kontrolnych ćwiczących oddziałów wojsk rakietowych i artylerii, wykonujących strzelania amunicją bojową i uderzenia rakiet.
Po dziesięcioletnim funkcjonowaniu jako samodzielna jednostka zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego ze stycznia 1979 r. 29 dywizjon rozpoznania artyleryjskiego przestał być samodzielnym oddziałem i wszedł w skład 5 PBAA. Jednakże na wypadek wojny dywizjon ten, po mobilizacyjnym rozwinięciu, stawał się ponownie samodzielnym oddziałem podległym dowódcy (armii) OW.
W 1985 r., po utworzeniu 23 Brygady Artylerii Armat, dywizjon zostaje włączony w jej struktury i przeniesiony do Zgorzelca.
Więcej o 29 dywizjonie rozpoznania artyleryjskiego…
14 Podoficerska Szkoła Artylerii Armat 1970 -1986
Od 1952 r. w głogowskim garnizonie w 112 pac i 31 BAA funkcjonowały pododdziały szkolne przygotowujące dla potrzeb własnych i innych jednostek artylerii podoficerów służy zasadniczej. Wykorzystano przygotowaną na wysokim poziomie bazę szkoleniową oraz obiekty koszarowe 5PBAA i zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 073/Org z 10.07.1970 r. na bazie przeniesionej z Grudziądza, zlikwidowanej tam jednostki, została utworzona w Głogowie 14 Podoficerska Szkoła Artylerii Armat. Część kadry zawodowej przybyła z Grudziądza, pozostała została przeniesiona z 5 PBAA, 29 dra i innych jednostek OW. Szkoła została zakwaterowana w budynku koszarowym nr 13 (obecnie siedziba WKU).
Zadaniem 14 PSAA było szkolenie elewów, kandydatów na podoficerów zasadniczej służby wojskowej, dowódców drużyn i działonów dla pododdziałów dowodzenia, rozpoznania artyleryjskiego i ogniowych jednostek artylerii. Od 1979 r. rozpoczęto szkolenie podchorążych, absolwentów szkół wyższych w ramach Szkoły Podchorążych Rezerwy. Prowadzono też kursy dla podoficerów zawodowych. Turnus szkoleniowy trwał 6 miesięcy (dwa turnusy w roku). Absolwenci szkoły, w zależności od uzyskanych wyników, otrzymywali stopnie kaprala lub bombardiera i kierowani byli do jednostek wojskowych na terenie wszystkich okręgów wojskowych.
Po kilkunastu latach funkcjonowania w Garnizonie Głogów 14 PSAA zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego została wiosną 1986 r. przeniesiona do Węgorzewa w Warszawskim Okręgu Wojskowym. Do Węgorzewa przeniosła się tylko część kadry zawodowej, która po krótkim czasie i tak powróciła do Głogowa do 5 PBAA. Pozostała kadra rozpoczęła służbę w 23 BAA i innych jednostkach OW.
Więcej o 14 Podoficerskiej Szkole Artylerii Armat…
2 Podoficerska Szkoła Zawodowa
Utworzona w 1975 roku. W zasadzie była jednym z poddziałów 14 PSAA zachowując samodzielność w zakresie organizacji szkolenia. Doskonaliła podoficerów zawodowych jednostek WP przygotowując ich do pełnienia obowiązków dowódców dział oraz szefów pododdziałów.
67 bateria meteorologiczna artylerii
67 bateria meteorologiczna artylerii powstała w 1964 r. w Bolesławcu jako samodzielny oddział podporządkowany dowództwu OW, którego zadaniem było zabezpieczenie działań bojowych jednostek wojsk rakietowych i artylerii z zakresu meteorologii i radiolokacji. Bateria posiadała swój numer identyfikacyjny JW 4355. Przygotowując zmiany restrukturyzacyjne, decyzją dowódcy OW z 22.10.1968 r., 67 baterię przeniesiono do Głogowa. Na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 024/org z 27.03.1969 r. na bazie 67 baterii meteorologicznej artylerii sformowana został 29 dywizjon rozpoznania artyleryjskiego.
Więcej w: Garnizon Głogów. Historia – Teraźniejszość – Przyszłość
